જૈન સમુદાયની એકતા અને ગિરનારની ઉન્નતિ માટે અંતિમ શ્વાસ સુધી પોતાનું જીવન સમર્પિત કરનારા તપસ્વી સમ્રાટ પ. પૂ. આચાર્ય હિમાંશુસૂરી દાદા હતા. તેમનો જન્મ ગુજરાતમાં ઈ.સ. ૧૯-૦૪-૧૯૦૭ ના રોજ થયો હતો. નાની વયે પ. પૂ. આચાર્યશ્રી રામચંદ્રસૂરશ્વરજી મહારાજ સાહેબના પ્રવચન સાંભળતા તેઓ ખૂબ પ્રભાવિત થયા અને જીવનનો રાહ બદલાયો. સંયમ જીવનમાં તેમનો પ્રવેશ થયો. તેમના ચૂસ્ત બ્રહ્મચર્ય અને ચારિત્ર જીવનના પાલનથી સમગ્ર જૈન સંઘમાં તેઓએ ખ્યાતિ પ્રાપ્ત કરી. જૈન સંઘનીએકતા માટેનો તેમનો સંકલ્પ, ગિરનાર પ્રત્યેનો અત્યંત અહોભાવી પ્રેમ અને નેમિનાથ ભગવાન પ્રત્યેની સમર્પિત ભક્તિ એ હદ સુધીએમના જીવનમાં વણાઈ ગયા હતા કે સંઘ એકતા અને ગિરનારની જાગૃતિની ભાવનાઓને સાકાર કરવા તેમણે લગભગ અડધાથી પણ વધુ જીવન આયંબિલ તપમાં ગાળ્યું. જીવનની છેલ્લી ક્ષણોમાં પણ તેમના હોઠે ‘અરિહંત’ અને ‘નેમિનાથ’ ભગવાનનું રટણ હતુંઅને અંતિમ શ્વાસ વખતે પણ તેમની દ્રષ્ટિ ગિરનાર ઉપર મંડાયેલી હતી.
‍
આજે ગિરનાર ઉપર લાખો યાત્રિકો આવી રહ્યા છે તેના મૂળમાં આ મહાતીર્થને ઉન્નત કરવા માટે તેમના અથાગ પ્રયત્નો જ રહેલા છે. પૂજ્યશ્રીના ગિરનાર માટેના અથાગ પ્રયત્નો અને ગિરનાર પ્રત્યેના તેમના સમર્પણને લીધે શ્રીસંઘે તેમની અંતિમ સંસ્કારની વિધિ સહસાવન ખાતે કરવાનું નક્કી કર્યું. અને આ મહાતીર્થ માટેના તેમના અમૂલ્ય યોગદાનની સ્મૃતિ રૂપે સહસાવનમાં તેમનું એક સ્મારક બનાવવામાં આવ્યું. હાલમાં સહસાવનમાં રહેલું સમવસરણ મંદિરનું નિર્માણ હિમાંશુસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબના વિશેષ પ્રયત્નો દ્વારા થયું હતું. અને વર્તમાનમાં થઇ રહેલા ગિરનારના ઉત્થાનના કાર્યના મૂળસ્રોત તરીકે પૂ હિમાંશુસૂરી દાદા હતા. અને આજે પણ આકાર્યમાં જોડાયેલો મહાત્માઓના મુખ્ય પ્રેરણાસ્રોત તરીકે તેઓ જ છે.

પ. પૂ. આ. ધર્મરક્ષિતસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબે ઈ.સ. ૧૯૮૩માં ૨૮ વર્ષની ઉમરે પ.પૂ. ચંદ્રશેખરવિજયજી મહારાજ પાસે દીક્ષા લીધી હતી. દીક્ષા પછી ૩ વર્ષ સુધી તેઓ સ્વાધ્યાયમાં ઊંડા ઉતરી ગયા હતા. તે પછી ૨ વર્ષ જેવું પોતાના ગુરુ સાથે રહ્યા અને ત્યારબાદ ગુરુની આજ્ઞા પ્રમાણે તેઓ ગિરનાર ગયા અને ત્યાં પ.પૂ. હિમાંશુસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબની સાથે રહ્યા અને પૂજ્યશ્રી સાથે ગિરનારની સેવાના કાર્યમાં જોડાઈ ગયા.

ધર્મરક્ષિતસૂરીશ્વરજી મહારાજ હિમાંશુસૂરી દાદાની સાથે લગભગ ૪ વર્ષ જેવું રહ્યા અને આટલા ઓછા સમય ગાળામાં હિમાંશુસૂરી દાદાની અદ્વિતીય પ્રતિભા તેમને સ્પર્શી ગઈ. હિમાંશુસૂરી દાદા પોતે પણ ધર્મરક્ષિતસૂરીશ્વરજી મહારાજના ગિરનાર પ્રત્યેના સમર્પણ અને પોતાના પ્રત્યેની ભક્તિ જોઇને પ્રભાવિત થયા હતા. સમય પસાર થતા પૂ ધર્મરક્ષિતસૂરીશ્વરજી મહારાજ ગુરુની આજ્ઞા મળતા સ્વતંત્ર ચાતુર્માસ કરવા લાગ્યા. ઈ.સ. ૨૦૦૯ માં ચંદ્રશેખર મહારાજની આજ્ઞાથી ગિરનાર આવ્યા અને ત્યાંની પરિસ્થિતિ જોતા તેમને લાગ્યું કે શાશ્વત એવા આ તીર્થ પર યાત્રિકોનું આવાગમન વધે અને અતિ પ્રાચીન નેમિનાથ ભગવાનના પવિત્ર આંદોલોનોનો તેમને સ્પર્શ થાય, તો તીર્થનો મહિમા ખૂબ વધી શકે. ગુરુ-શિષ્ય એવા પૂ. ધર્મરક્ષિતસૂરીશ્વરજી મહારાજ અને પૂ. હેમવલ્લભસૂરીશ્વરજી મહારાજ બન્ને ત્યારથી આ ભગીરથ કાર્યમાં જોડાયા છે અને આયંબિલ સાથે ગિરનારની જાત્રા અને ભક્તિ કરી રહ્યા છે.